Overheidsinstellingen en semi-overheidsinstellingen vallen (terecht) ook onder deze norm. Dit wil zeggen dat bestuurders van De Nederlandsche Bank (DNB) en de Autoriteit Financiële Markten (AFM) enkele tonnen aan salaris moeten inleveren.
Salarisverlagingen in de publieke sector zijn de afgelopen jaren vaker onderwerp van discussie. De enorme inkomens en bonussen die topbestuurders vaak uitgekeerd krijgen worden als scheef gezien wanneer de broekriem bij de burger moet worden aangescherpt. Het is niet meer te verkopen dat in tijden van bezuiniging de top inkomens van bestuurders van (semi) overheidsinstellingen - die toch gefinancierd worden uit belastinggeld - hoog zijn, blijven en in sommige gevallen zelfs stijgen.
Ironisch is dat Balkenende en een aantal van de ministers in de kabinetten verbonden aan deze regeerperiode zelf door de eigen regeling ook salaris moesten inleveren. Het is een logisch gevolg op de verontwaardiging die ontstaan is doordat topbestuurders onafhankelijk van direct resultaat toch bonussen kunnen ontvangen.
Een voorbeeld van topinkomens die ter discussie hebben gestaan zijn de bonus, het salaris en de ontslagvergoeding van de topman van Vestia, die werd ontslagen nadat miljoenen verlies werd geleden op derivaten transacties.